Dendrobium farmeri
Synonimy:
Często używana forma to D. farmerii. Synonimy obejmują D. densiflorum Lindley var. farmeri Regal. Seidenfaden wskazuje, że rośliny które powinny być D. palpebrae Lindley, są czasem niepoprawnie nazywane D. farmeri. Niektóre prace podają, że D. palpebrae może być odmianą D. farmeri, ale Seidenfaden uważa, że są to odrębne gatunki. D. farmeri var. parviflora Regal i D. farmeri var. aureoflava Hooker f. są uznanymi odmianami pochodzącymi z Burmy. Żółto kwitnąca odmiana D. farmeri var. aureoflava została znaleziona na dużych wysokościach w lasach Khanburi w zachodniej Tajlandii.
Występowanie
Występuje na dużym obszarze w Nepalu, Bhutanie, północno-wschodnich Indiach, Tajlandii, Laosie i na Malajach. Rośnie zwykle na wysokościach 300-1000 m. Na Malajach rosną w pierwotnych lasach na dużych drzewach zwieszających się nad rzekami.
Klimat:
Zanotowane skrajne temperatury to 34°C i 3°C.
Średnia wilgotność ponad 80% przez cały rok.
Opady od 5 mm w grudniu i styczniu do 312 mm przez całe lato.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 21,1/7,2°C w styczniu do 28,8/22,2°C przez całe lato.
Okres kwitnienia: Od stycznia do lipca, z maksimum w kwietniu/maju.
Uwagi różne:
Okres kwitnienia podawany w danych klimatycznych pochodzi z doniesień hodowców. W naturze rośliny te kwitną wiosną, gdy wzrasta temperatura i ilość opadów. Hodowcy podają, że przedłużony okres suszy sprzyja dobremu kwitnieniu. Hodowcy z Singapuru podają, że rośliny birmańskie mają stosunkowo mocne pseudobulwy, nie kwitną jednak w stale jednakowo ciepłym klimacie Singapuru, gdzie nie ma dobowych wahań temperatury, natomiast te przywiezione do Singapuru z górskich rejonów północnych Malajów zwykle kwitną raz po roku uprawy.
Uwagi dotyczące hybrydyzacji:
Liczba chromosomów wynosi 2n = 40 (ref. 151, 152, 187, 504, 580) dla D. farmeri i 2n = 40 (ref. 150, 504, 580) dla D. farmeri var. aureum. Przy użyciu D. farmeri lub blisko spokrewnionych gatunków wyhodowano stosunkowo niewiele hybryd, prawdopodobnie z powodu sterylności. Johansen (ref. 239) stwierdził, że D. farmeri jest sterylne przy samozapyleniu, a kwiaty opadają 4-7 dni po zapyleniu. Gdy jednak rośliny były zapylane przez niespokrewnione klony D. farmeri, wszystkie wytworzone torebki nasienne otwierały się po 385 dniach od zapylenia. Z wyprodukowanych nasion 95% zawierało zarodki, a 84% wykiełkowało. W przypadku skrzyżowania z D. secundum (Blume) Lindley przy użyciu D. farmeri jako żeńskiego rodzica nie otrzymano pełnowartościowych nasion. Jest ono także niekompatybilne z D. linguella Rchb. f. Są doniesienia o naturalnym krzyżowaniu się z D. thyrsiflorum Rchb. f., i to zapylenie także łatwo następuje w warunkach szklarniowych.
Informacje o roślinie i kwiatach:
Wielkość i typ rośliny:
Epifit o sympodialnym typie wzrostu osiągający 30-45 cm wysokości.
Pseudobulwy:
Pseudobulwy mają 30-45 cm długości. Mają wrzecionowaty kształt, zwykle są wyprostowane, grube, wyraźnie 4-żebrowe w górnej części i rozdęte przy podstawie.
Liście:
2-4. Liście są owalne do wydłużonych, mają 8-15 cm długości, są skórzaste, nie opadają i są ostro zakończone. Liście wyrastają w pobliżu wierzchołka każdej pseudobulwy.
Kwiatostan:
Kwiatostan ma 20-30 cm długości, jest zwisający, kwiaty są rozmieszczone zwykle (choć nie zawsze) dość luźno, wyrasta prawie przy wierzchołku zarówno ulistnionych jak i bezlistnych pseudobulw. Dojrzałe, dobrze prowadzone rośliny mogą wydać kilka kwiatostanów.
Kwiaty:
W kwiatostanie występuje 14-35 luźno ułożonych kwiatów. Kwiaty mają do 5 cm średnicy. Płatki okółka zewnętrznego i znacznie szersze płatki okółka wewnętrznego są różowe, lila-fiołkowo-różowe, słomiano-żółte lub białe. Duża, puchata warżka jest prawie okrągła, ma kolor żółtka do pomarańczowo-żółtego i często ma białe brzegi. Rośliny sprzedawane jako D. farmeri var. albiflorum mają kwiaty z białymi, krystalicznymi płatkami obu okółków i jaskrawo żółtą warżkę. Jeżeli są uprawiane w chłodzie, mogą się utrzymać około 2 tygodni.
Tłumaczenie: Grażyna Siemińska |
